ចំនួនប្រជាជន។ លទ្ធផលបណ្តោះអាសន្នពីជំរឿនឆ្នាំ ២០១៩ របស់កម្ពុជាដែលបានចេញផ្សាយនៅខែសីហាឆ្នាំ ២០១៩ បានផ្តល់ឱ្យប្រជាជនសរុបចំនួន ១៥,២៩ លាននាក់។ តួលេខបណ្តោះអាសន្នបង្ហាញថាបុរស ៧,៤២ លាននាក់និងស្ត្រី ៧,៨៧ លាននាក់។ កំណើនប្រជាជនប្រចាំឆ្នាំបានធ្លាក់ចុះពី ១,៥ ភាគរយក្នុងរយៈពេល ១៩៩៨-២០០៨ ដល់ ១,២ ភាគរយក្នុងចន្លោះឆ្នាំ ២០០៨ និង ២០១៩ ។
នៅចន្លោះឆ្នាំ ១៨៧៤ និង ១៩២១ ចំនួនប្រជាជនកម្ពុជាសរុបបានកើនឡើងពីប្រមាណ ៩៤៦.០០០ នាក់ដល់ ២,៤ លាននាក់។ នៅឆ្នាំ ១៩៥០ វាបានកើនឡើងដល់ចន្លោះពី ៣.៧១០.១០៧ និង ៤.០៧៣.៩៦៧ ហើយក្នុងឆ្នាំ ១៩៦២ វាបានកើនឡើងដល់ ៥,៧ លាននាក់។ ចាប់ពីទសវត្សឆ្នាំ ១៩៦០ រហូតដល់ឆ្នាំ ១៩៧៥ ប្រជាជនកម្ពុជាបានកើនឡើងប្រមាណ ២,២% ជារៀងរាល់ឆ្នាំដែលជាកំណើនទាបបំផុតនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍។ នៅឆ្នាំ ១៩៧៥ នៅពេលដែលខ្មែរក្រហមឡើងកាន់អំណាចគេប៉ាន់ស្មានថាមានចំនួន ៧,៣ លាននាក់។ ក្នុងចំណោមចំនួននេះប៉ាន់ស្មានថាមាន ១ ទៅ ២ លាននាក់ត្រូវបានរាយការណ៍ថាបានស្លាប់នៅចន្លោះឆ្នាំ ១៩៧៥ និង ១៩៧៨ ។ អត្រាប្រចាំឆ្នាំជាមធ្យមនៃកំណើនប្រជាជនពីឆ្នាំ ១៩៧៨ ដល់ ១៩៨៥ មានចំនួន ២,៣% (សូមមើលតារាងទី ២ ឧបសម្ព័ន្ធក) ។ ការរីកលូតលាស់របស់ទារកក្រោយរបបខ្មែរក្រហមបានជំរុញឱ្យប្រជាជនមានចំនួនលើសពី ១០ លាននាក់ទោះបីជាកំណើនបានថយចុះក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះក៏ដោយ។
នៅឆ្នាំ ១៩៥៩ ប្រជាជនប្រហែល ៤៥ ភាគរយមានអាយុក្រោម ១៥ ឆ្នាំ។ នៅឆ្នាំ ១៩៦២ ចំនួននេះបានកើនឡើងបន្តិចដល់ ៤៦% ។ ក្នុងឆ្នាំ ១៩៦២ ប្រជាជនប្រមាណ ៥២% នៃប្រជាជនមានអាយុចន្លោះពី ១៥ ទៅ ៦៤ ឆ្នាំរីឯ ២% មានអាយុលើសពី ៦៥ ឆ្នាំ។ ភាគរយនៃបុរសនិងស្ត្រីក្នុងក្រុមទាំង ៣ គឺស្ទើរតែដូចគ្នា។
ជំរឿន គឺជាការរាប់ចំនួនប្រជាជនទាំងប្រុសទាំងស្រី និងកុមារទាំងអស់នៅក្នុងប្រទេសមួយតាមពេលវេលាដែលបានកំណត់ទុក ដើម្បីប្រមែប្រមូលទិន្នន័យក្នុងការធ្វើផែនការអភិវឌ្ឍន៍សម្រាប់អនាគត។
* ប្រទេសកម្ពុជាធ្លាប់ធ្វើជំរឿន ៤លើករួចមកហើយ
-គឺនៅឆ្នាំ ១៩២១
-ឆ្នាំ១៩៦២ ១៩៩៨
-ឆ្នាំ២០០៨
ប៉ុន្តែនៅឆ្នាំ១៩២១ធ្វើឡើងដោយអាណាព្យបាលបារាំង មិនមែនជាការធ្វើជំរឿនដោយពិតប្រាកដឡើយ ពីព្រោះគោលបំណងជាចម្បងគឺចង់ដឹងអំពីចំនួនមនុស្សចាប់ពី អាយុ២០ឆ្នាំ ដល់ ៦០ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ដើម្បីប្រមូលពន្ធដារ។
នៅចន្លោះឆ្នាំ ១៨៧៤ និង ១៩២១ ចំនួនប្រជាជនកម្ពុជាសរុបបានកើនឡើងពីប្រមាណ ៩៤៦.០០០ នាក់ដល់ ២,៤ លាននាក់។ នៅឆ្នាំ ១៩៥០ វាបានកើនឡើងដល់ចន្លោះពី ៣.៧១០.១០៧ និង ៤.០៧៣.៩៦៧ ហើយក្នុងឆ្នាំ ១៩៦២ វាបានកើនឡើងដល់ ៥,៧ លាននាក់។ ចាប់ពីទសវត្សឆ្នាំ ១៩៦០ រហូតដល់ឆ្នាំ ១៩៧៥ ប្រជាជនកម្ពុជាបានកើនឡើងប្រមាណ ២,២% ជារៀងរាល់ឆ្នាំដែលជាកំណើនទាបបំផុតនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍។ នៅឆ្នាំ ១៩៧៥ នៅពេលដែលខ្មែរក្រហមឡើងកាន់អំណាចគេប៉ាន់ស្មានថាមានចំនួន ៧,៣ លាននាក់។ ក្នុងចំណោមចំនួននេះប៉ាន់ស្មានថាមាន ១ ទៅ ២ លាននាក់ត្រូវបានរាយការណ៍ថាបានស្លាប់នៅចន្លោះឆ្នាំ ១៩៧៥ និង ១៩៧៨ ។ អត្រាប្រចាំឆ្នាំជាមធ្យមនៃកំណើនប្រជាជនពីឆ្នាំ ១៩៧៨ ដល់ ១៩៨៥ មានចំនួន ២,៣% (សូមមើលតារាងទី ២ ឧបសម្ព័ន្ធក) ។ ការរីកលូតលាស់របស់ទារកក្រោយរបបខ្មែរក្រហមបានជំរុញឱ្យប្រជាជនមានចំនួនលើសពី ១០ លាននាក់ទោះបីជាកំណើនបានថយចុះក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះក៏ដោយ។
នៅឆ្នាំ ១៩៥៩ ប្រជាជនប្រហែល ៤៥ ភាគរយមានអាយុក្រោម ១៥ ឆ្នាំ។ នៅឆ្នាំ ១៩៦២ ចំនួននេះបានកើនឡើងបន្តិចដល់ ៤៦% ។ ក្នុងឆ្នាំ ១៩៦២ ប្រជាជនប្រមាណ ៥២% នៃប្រជាជនមានអាយុចន្លោះពី ១៥ ទៅ ៦៤ ឆ្នាំរីឯ ២% មានអាយុលើសពី ៦៥ ឆ្នាំ។ ភាគរយនៃបុរសនិងស្ត្រីក្នុងក្រុមទាំង ៣ គឺស្ទើរតែដូចគ្នា។
| Total population (thousands) | Population aged 0–14 (%) | Population aged 15–64 (%) | Population aged 65+ (%) | |
|---|---|---|---|---|
| 1950 | 4 346 | 42.2 | 55.1 | 2.7 |
| 1955 | 4 840 | 42.3 | 55.0 | 2.7 |
| 1960 | 5 433 | 42.5 | 54.8 | 2.7 |
| 1965 | 6 141 | 42.8 | 54.4 | 2.7 |
| 1970 | 6 938 | 43.2 | 54.0 | 2.8 |
| 1975 | 7 308 | 42.3 | 54.9 | 2.8 |
| 1980 | 6 306 | 39.0 | 58.1 | 2.9 |
| 1985 | 7 920 | 42.1 | 55.0 | 2.9 |
| 1990 | 9 532 | 43.8 | 53.4 | 2.8 |
| 1995 | 11 169 | 47.5 | 49.7 | 2.8 |
| 2000 | 12 447 | 41.6 | 55.4 | 3.0 |
| 2005 | 13 358 | 36.4 | 60.3 | 3.3 |
| 2010 | 14 138 | 31.9 | 64.3 | 3.8 |
* ប្រទេសកម្ពុជាធ្លាប់ធ្វើជំរឿន ៤លើករួចមកហើយ
-គឺនៅឆ្នាំ ១៩២១
-ឆ្នាំ១៩៦២ ១៩៩៨
-ឆ្នាំ២០០៨
ប៉ុន្តែនៅឆ្នាំ១៩២១ធ្វើឡើងដោយអាណាព្យបាលបារាំង មិនមែនជាការធ្វើជំរឿនដោយពិតប្រាកដឡើយ ពីព្រោះគោលបំណងជាចម្បងគឺចង់ដឹងអំពីចំនួនមនុស្សចាប់ពី អាយុ២០ឆ្នាំ ដល់ ៦០ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ដើម្បីប្រមូលពន្ធដារ។
| Province | Total fertility rate | Percentage of women age 15-49 currently pregnant | Mean number of children ever born to women age 40-49 |
|---|---|---|---|
| Banteay Meanchey | 2.8 | 5.2 | 4.0 |
| Kampong Cham | 3.3 | 3.5 | 3.9 |
| Kampong Chhnang | 2.4 | 5.4 | 4.2 |
| Kampong Speu | 2.4 | 6.3 | 4.1 |
| Kampong Thom | 2.9 | 5.8 | 4.4 |
| Kandal | 2.5 | 5.7 | 3.9 |
| Kratie | 3.6 | 7.3 | 4.5 |
| Phnom Penh | 2.0 | 4.6 | 2.8 |
| Prey Veng | 3.0 | 4.9 | 3.5 |
| Pursat | 3.1 | 5.9 | 4.0 |
| Siem Reap | 2.7 | 5.2 | 3.9 |
| Svay Rieng | 2.5 | 5.7 | 3.4 |
| Takeo | 2.4 | 3.9 | 3.7 |
| Otdar Meanchey | 3.0 | 8.5 | 4.6 |
| Battambang/Pailin | 2.9 | 5.5 | 3.8 |
| Kampot/Kep | 2.5 | 4.9 | 3.9 |
| Preah Sihanouk/Koh Kong | 2.7 | 5.8 | 4.1 |
| Preah Vihear/Stung Treng | 3.6 | 9.5 | 5.2 |
| Mondul Kiri/Ratanak Kiri | 3.3 | 6.9 | 4.8 |
អត្រានៃការមានកូនសរុបនៅកម្ពុជាមានចំនួន ៣.០ នាក់ក្នុងមួយស្ត្រីក្នុងឆ្នាំ ២០១០ ។អត្រានៃការមានកូនគឺ ៤.០ កុមារនៅឆ្នាំ ២០០០ ។ ស្ត្រីនៅតំបន់ទីក្រុងមានកុមារជាមធ្យម ២,២ នាក់បើប្រៀបធៀបជាមួយកុមារ ៣,៣ នាក់ក្នុងស្ត្រីម្នាក់នៅតំបន់ជនបទ។ អត្រាមានកូនគឺខ្ពស់ជាងគេនៅខេត្តមណ្ឌលគីរីនិងខេត្តរតនគិរីដែលស្ត្រីមានកូនជាមធ្យម ៤.៥ នាក់និងទាបជាងគេនៅភ្នំពេញដែលស្ត្រីមានកូនជាមធ្យម ២,០ នាក់។
